Po drodze do Copiapo minęliśmy tablice z napisem Domeyko.Taką nazwę nosi pasmo górskie w Andach, które jest granicą Atakamy. W tym rejonie jest wiele kopalń, w tym największa na świecie odkrywkowa kopalnia miedzi. Dlatego napis głosi, że tutaj górnicy kopią z nadzieją (o ile dobrze zrozumieliśmy, bo nasz hiszpański pamięta lepsze czasy). Ignacy Domeyko (1802-1889) był polskim uczonym, geologiem i inżynierem górnictwa. Po Powstaniu Listopadowym emigrował, najpierw do Europy, potem do Chile. W tych czasach podróż zajęła mu 4 miesiące. W Chile Domeyko poświęcał czas badaniom geologicznym, dzięki którym rozwinęło się w Chile górnictwo, jako rektor Uniwersytetu uczył i rozwijał naukę chilijską, odkrywał nowe minerały (jeden z nich nazwany został nawet domeykit), był wielce szanowaną osobistością w Chile. W wolnych chwilach chodził po Andach i szukał meteorytów. Jego wielką fascynacją były także wulkany, przez które omal nie zginął. Przez cały czas bardzo chciał wrócić do Polski, ale Chilijczycy robili wszystko, by przekonać go do pozostania jak najdłużej. Zmarł na obczyźnie, po powrocie ze swojej ostatniej wizyty w Polsce. Więcej o tym niezwykłym badaczu można przeczytać tutaj.